ملت تورک آزربایجان تجربیات تلخ تاریخی جلیلوق، اسماعیل سیمکو، حادثه‌های خونین سولدوز و اشغال قاراباغ را  پشت سر گذارده و هم‌اکنون  نیز حوادث دردناک تصفیه نژادی تورکمن‌های شمال عراق را  تجربه می‌کند. هرکدام از این تجربیات به بهای خون هزاران انسان تورک‌زبان و اشغال اراضی تاریخی‌مان کسب شده و هزینه سنگینی را بر ملت تورک تحمیل نموده است؛ ولی ظاهراً هنوز از این تجربیات خونین درسی نگرفته‌ایم و همچنان بر دور باطل می‌چرخیم.

پانزده سال قبل در همین حرکت ملی آزربایجان کسی نبود که بحران غرب آزربایجان و ادعاهای ارضی جریان‌های تمامیت‌خواه را قبول کند. برخی‌ها در مراسم قلعه بابک شعار “بژی کوردستان سر دادند” و برخی‌ها در اولین مراسم ستارخان در شاه عبدالعظیم  مسئله غرب آزربایجان را بازور و اصرار در بیانیه پایانی  گنجاندند.

امروز بعد از چندین سال  به همت تلاش و افشاگری‌ها مسئله غرب آزربایجان به موضوع اصلی مبارزات ملی تبدیل شده است؛ اما برخی‌ها از آن‌طرف بام افتاده و مبارزه ملی با تروریسم فعال در غرب آزربایجان را از کانال منطقی  و عمیق خارج و با ادبیات غیر ملی به حالت غیراصولی تبدیل کرده‌اند.

حرکت ملی آزربایجان، جنبشی مستقل و برآمده از خواست‌های ملی می‌باشد و در هریک از موضوعات مبارزه ملی دارای ادبیات سیاسی مستقل می‌باشد. متأسفانه برخی‌ها دانسته یا ندانسته تفکرات جنبش شعوبیه را با شیعه‌گری افراطی حکومتی وارد ادبیات مبارزه ملی با تروریسم در غرب آزربایجان می‌کنند.

برخی‌ها دست یاری به تهران و کسانی دراز می‌کنند که خودشان از بازیگران تغییر ترکیب جمعیتی منطقه بوده و مافیای سیاسی هوادار تروریسم را ساپورت می‌کنند.

برخی‌ها نیز ادبیات سیاسی مبارزه با تروریسم فعال در غرب ازربایجان با کلمات سخیف به پایین‌ترین حد ممکن می‌رسانند و بدبختانه برخی‌ها نیز مبارزه ملی با تروریسم فعال در غرب آزربایجان را همچون جنگ تورک و کورد تبلیغ می‌کنند.

لطفاً ناراحت نشوید، بدترین شیوه مبارزه با تروریسم فعال در غرب آزربایجان را انتخاب نموده‌اید و حرکت ملی و استقلال سیاسی و ادبیات سیاسی حرکت ملی را از کانال و فاز خود خارج نموده‌اید.

حرکت ملی آزربایجان به‌عنوان سمبل و نمود عینی مطالبات و مبارزات ملی تورک‌های آزربایجان می‌بایست در هر زمینه‌ای با قامت و اندازه  یک جریان سیاسی مستقل ظاهر شود. اگر برای دفاع از اراضی تاریخی خود و دفع غده سرطانی تروریسم مبارزه‌ای را شروع کرده‌ایم باید در قامت یک جریان مستقل با ادبیات سیاسی و رفتار درست به مبارزه با این غده بپردازیم.

ملت تورک آزربایجان با عشایر مهاجر کورد غرب آزربایجان هیچ جنگ و اختلافی ندارد و با ۵۴۰ هزار آواره جنگ ایران و عراق و جنگ خلیج نیز هیچ جنگی ندارد و تنها خواستار برگشت این ۵۴۰ هزار پناهنده و آواره جنگی به خانه‌های خودشان می‌باشد. انسان کورد ساکن در غرب آزربایجان اقلیت کوچکی را تشکیل می‌دهد و حقوق شهروندی‌اش به‌عنوان شهروند آزربایجان باید مورداحترام باشد.

مبارزه ما با تروریسم فعال در غرب آزربایجان و عقبه آن در کشورهای منطقه و تهران می‌باشد، حرکت ملی آزربایجان بر اساس مفاد و عرف بین‌المللی و اصول حق دفاع مشروع با پروژه تغییر ترکیب جمعیتی منطقه و اشغال اراضی تاریخی آزربایجان می‌باشد و حقوق شهروندی اقلیت  کورد ساکن در غرب آزربایجان تا زمانی که ناقض تمامیت ارضی ملت تورک آزربایجان نباشد محترم می‌باشد.

قبول کنیم که در بحران غرب آزربایجان قبل از اینکه دیگران را محکوم کنیم اول خودمان را باید نقد کنیم و بعداً تصمیم به مقابله با دشمن بگیریم. چرا ما قبل از اینکه از خودمان انتقاد کنیم، دیگران را مسئول بی‌خیالی و اشتباهات خودمان می‌دانیم؟ هر خانواده، جامعه و ملتی  می‌بایست برای بقا  و تحکیم موجودیت و موقعیت خود فاکتورهای لازم را به کار بسته و بقای خود را تضمین کند. اما ما اشتباهات تاریخی و ضعف‌های فعلی خودمان را به حساب کسان دیگر می‌نویسم ، طبیعتاً ملت کورد برای بقا و تحکیم موقعیت خود به دنبال منافع ملی و استقرار خود خواهد بود.

 ملت تورک آزربایجان نیز طالب  تعیین سرنوشت سیاسی– ملی خود می‌باشد و رفراندوم تحت نظارت سازمان ملل متحد و رأی ملت تورک آزربایجان یکی از ابزارهای پیش روی حرکت ملی می‌باشد. پس به‌جای اینکه با موضوع رفراندوم شمال عراق، تصفیه نژادی برادران تورکمن و اشغال نرم اراضی غرب آزربایجان  به‌صورت حرفه‌ای برخورد کنیم، جنبش مبارزه ملی و مبارزه با تروریسم فعال در غرب آزربایجان را با شعارها و ادبیات خاص لوث نکرده و در قامت یک حرکت سیاسی سنجیده و پخته به نام حرکت ملی آزربایجان ظاهر شویم و درعین‌حال که مطالبات ملی خود را پیش می‌بریم، مبارزه سیستماتیک با غده سرطانی را ترسیم کنیم.  چرا ما این‌گونه فکر می‌کنیم که نابودی یک ملت در شمال عراق پیروزی ماست؟ مشکل ما رفراندوم و تعیین سرنوشت یک ملت نیست؛ مشکل ما تصفیه نژادی برادران تورکمن و اشغال مناطق تورکمن‌نشین و همچنین ادعاهای ارضی‌شان برای غرب آزربایجان و همچنین حضور و اسکان ۵۴۰ هزار پناهنده جنگ ایران و عراق و جنگ خلیج در غرب آزربایجان می‌باشد.

ملت تورک آزربایجان نمی‌خواهد هیچ مشکلی با ملت کورد داشته باشد. ملت کورد محق است که سرنوشت سیاسی– ملی خود را بدون نقض حقوق سایر ملت‌ها تعیین کند و طبیعتاً اگر ناقض حقوق و منافع سایر ملت‌ها باشد؛ نتایج مثبتی برای آن‌ها نخواهد داشت. آیا بعد از چند سال اگر ملت تورک آزربایجان بخواهد برای حق تعیین سرنوشت سیاسی – ملی خود به پای رفراندوم برود شایسته هست که همسایگان ما مانع این مسئله شوند؟ اصولاً و منطقاً ملت تورک آزربایجان از حق تعیین سرنوشت سیاسی-ملی خود دفاع خواهد نمود تا رفراندوم برگزار شود. اما ملت تورک آزربایجان نمی‌تواند برای تحکیم بقا و تعیین سرنوشت سیاسی – ملی خود منافع ملی سایر ملل را نقض و اصول و عرف بین‌المللی را پایمال کند.

لطفاً ناراحت نشوید، بیایید با نگاهی به تجربیات خونین گذشته چشم‌انداز آتی جبهه مبارزه با تروریسم فعال در غرب آزربایجان را در قالب یک جریان مستقل سیاسی به نام حرکت ملی آزربایجان  با ادبیات جاافتاده و با تکیه‌بر مفاد اصول بین‌المللی  و عرف دیپلماتیک ترسیم کنیم و خواهان:

۱-   خروج ۵۴۰ هزار آواره جنگی اسکان داده شده در غرب آزربایجان

۲-   توقف فعالیت و خروج گروه‌های تروریستی فعال در غرب آزربایجان

۳-   توقف فعالیت مافیای سیاسی و رسانه‌ای هوادار تروریسم فعال در غرب آزربایجان

۴-   تثبیت و نشر اسناد تاریخی از مناطق غرب آزربایجان

۵-   فعالیت‌های رسانه‌ای در تبیین خطر تروریسم در منطقه و غرب آزربایجان

۶-   ایجاد هسته‌های فعال در مجامع بین‌المللی در محکومیت حضور گروه‌های تروریستی فعال در غرب آزربایجان و ارائه اسناد مستند از جنایات و خون‌ریزی‌های آنان در منطقه

۷-   ایجاد هسته‌های مردمی و انسجام مبارزه‌ با تروریسم فعال در غرب آزربایجان

۸-   و…

شویم و مطمئن باشیم با اتخاذ شیوه درست و دیپلماتیک و استفاده از ادبیات صحیح سیاسی می‌توانیم تا حد زیادی مانع رشد غده سرطانی تروریسم باشیم و صدالبته که پیشبرد ادبیات صحیح سیاسی و بین‌المللی در زمان خود حق دفاع مشروع از اراضی تاریخی را مشروع‌تر می‌کند.

نویسنده : شامیل چچنی