اجتماع ترکها در قلعه بابک پدیده ای متمایز بود. تمایز این اجتماع در واقع ریشه در تمایز حرکت آذر‌بایجان داشت و آن اجتماع را می توان اولین تبلور فراگیر این تمایز دانست. تمایزی که در ده سال گذشته هر چه بیشتر عیان گشته است.

زمانی که در انتهای دهه شصت شمسی حرکت مدنی ترکها شکل می گرفت بیشتر منتقدین وضع موجود در وضعیت انفعال ناخواسته بودند و منتقدین شکل گرفته در درون حکومت نیز هنوز از تمامیت آنچه می خواهند تصور درستی نداشتند. در این زمان اما جوانان منتقد سیاستهای ملی و قومی نظام حاکم به روشنی موارد انتقادی خود از نگاه تاریخی حاکم و سیاستهای فرهنگی جاری را بر زبان می آوردند.

ایشان همچنین در صورت امکان سیاهه خواسته ها و راهکارهای تصحیح سیاستهای قومگرایانه فارسی را ارائه می نمودند. این رویکرد از یک طرف و مرکز توجه قرار دادن ملت آذربایجان از طرف دیگر نمای اصلی حرکت آذربایجان بود و باقی ماند. ملی دانستن مساله ترک و تنها راه حل آن را در خواست ملت ترک دانستن فعالین آذربایجانی را همیشه در مرکز توجه اقشار و افکار جامعه ترک در کشور قرار داد.

آنها نه تنها هیچگاه بار اضافه ای بر دوش ملت ننهادند بلکه به نوعی ایشان را به همدلی سوق دادند. قلعه بابک اولین تبلور و نشانه این حرکت متواضع بود که هزاران نفر همدوش هم و با مسالمت مملکت را متوجه صدای ضد تبعیض خود کردند. این مسالمت جویی در اوج فشارها و محدودیت ها در زمانی که باید به یک روزنامه دولتی موهن اعتراض می شد خود را به تمامی بروز داد و سال گذشته در اعتراض به یک برنامه تلویزیونی تثبیت کرد.

اکنون حرکت آذربایجان در مرحله شکل گیری خود از آلودن خود به خشونت گذشته است و اجتماع چند ساله قلعه بابک اولین یادبود ماست.

برگرفته شده از صفحه‌ی اینستاگرام سعید متین‌پور‬