در شهر عین العرب (کوبانی) در شمال سوریه جنگ شهری بین گروه تروریستی دولت اسلامی و گروه پ ی د که شاخه سوری سازمان تروریستی پ ک ک می باشد، جریان دارد.
نیروهای مسلح کرد تاکنون با کمک حملات هوایی نیروهای ائتلاف توانسته‌اند مرکز شهر را حفظ کنند ولی هر لحظه احتمال سقوط کامل شهر وجود دارد. اهالی غیر نظامی شهر را ترک کرده و وارد ترکیه شده‌اند و بدین طریق امکان یک قتل عام از بین رفته است.
شهر عین العرب یکی از سه منطقه‌ای است که در شمال سوریه در کنترل کردها می‌باشد. البته این مناطق نه در کنترل کردهای سوریه بلکه تحت کنترل شاخه سوری پ ک ک قرار دارند. یعنی در عمل این مناطق به نوعی تبدیل به قلمرو پ ک ک شده‌اند. عین العرب در این بین از اهمیت استراتژیکی برخوردار است زیرا پل مابین دو منطقه دیگر تحت کنترل پ ک ک می باشد و با سقوط آن عملاً ارتباط دو منطقه دیگر که قامیشلی و آفرین نام دارند قطع خواهد شد و مخصوصاً منطقه آفرین در شرایط بغرنجی قرار خواهد گرفت.
سقوط عین العرب ضربه‌ای بسیار جدی به شاخه مسلح پ ک ک خواهد بود.
اعضا و هواداران پ ک ک در داخل ترکیه تمام توان خود را بکار گرفته‌اند تا دولت ترکیه را مجبور کنند که مانع سقوط عین العرب شود. استدلال آنها این است که با سقوط عین العرب یک فاجعه انسانی رخ خواهد داد و مردم کرد قتل عام خواهند شد.
بر هر ناظر آگاهی روشن است که این استدلال طرفداران پ ک ک کاملاً بی محل است. زیرا عین العرب فقط چند کیلومتر با ترکیه فاصله دارد و حتی کودکان و سالخوردگان نیز براحتی و با پای پیاده می توانند خود را به ترکیه برسانند. همچنان که این اتفاق افتاده است و تقریباً تمامی ساکین شهر وارد ترکیه شده اند و تمامی احتیاجات آنان از طرف دولت ترکیه تامین می شود. ترکیه ای که در حال حاضر مأمن قریب به دو میلیون آواره سوری می باشد.
در اصل ناراحتی پ ک ک و طرفدارانش از آن است که یکی از پایگاه‌های اصلی خود را از دست می دهند و برای همین به دولت ترکیه فشار می آورند تا مانع سقوط عین العرب شود.
آیا واقعاً این خواسته آنان منطقی است؟ پ ک ک یک سازمان تروریستی است که در سی سال اخیر مشغول جنگ نامنظم با دولت ترکیه بوده است و مسئول کشته شدن نزدیک به چهل هزار شهروند ترکیه است. کدام دولت به یک سازمان تروریستی که بر علیه‌اش می جنگد کمک کرده است که ترکیه دومی باشد؟ این دقیقاً مانند آنست که مثلاً دولت عراق در خاک خود درگیر نبرد با سازمان مجاهدین خلق باشد و عده ای نیز در داخل و خارج ایران از جمهوری اسلامی بخواهند که برای کمک به سازمان مجاهدین خلق به داخل خاک عراق نیروی نظامی بفرستند!
هیچ شکی نیست که گروه تروریستی دولت اسلامی که در خونخواری و توحش هیچ حد ومرزی نمی شناسد به هر روی محکوم است و هیچ عقل سلیمی نمی تواند از اعمال آن دفاع کند. دفاع از قربانیان بی گناه این موجود خون آشام وظیفه انسانی هر فرد و گروهی است و تمامی مردمان کشورهای عراق و سوریه از هر گروه و قوم و زبان و منطقه ای که باشند نبایستی در مقابل این خون آشامان تنها گذارده شوند. این وظیفه تمامی وجدان‌های بیدار است که با تمامی امکانات در مقابل داعش بایستد.
ولیکن متاسفانه هستند کسانی که به دنبال گرفتن ماهی از آب گل آلود هستند. اینان سعی دارند از معرکه‌ای که داعشیان به پا کرده اند و از خون بی گناهان به نفع منافع حزبی و گروهی خود استفاده کنند.
گروههای تروریستی کردی و حامیان پان فارس آنان که از هر فرصتی برای دشمنی با ترک‌ها استفاده می کنند از این فرصت نیز برای دشمنی با ترکیه و آزربایجان و مشروعیت بخشیدن به ادعاهای خولیایی خود استفاده می کنند. کسانی که وقتی اسد مشغول کشتار دویست هراز نفر از مردم سوریه بود از او حمایت می کردند و با او همکاری می کردند و وقتی داعش در شهرهای مختلف عراق و سوریه مشغول سلاخی هزاران انسان بی گناه بود دنبال منافع خود بودند اکنون چه شده است که فریادشان گوش فلک را کر کرده است؟ آیا درد اینان مردم عین العرب است یا منافع سیاسی شان؟ جمهوری اسلامی که اجازه کوچکترین تجمعی از هر نوعی را نمی دهد و حتی تجمعات مسالمت آمیز مردم آزربایجان برای یک موضوع محیط زیستی را به شدت سرکوب می کند اکنون چه شده است که به کردهای طرفدار پ ک ک اجازه راهپیمایی و فحش و بد و بیراه به ترکیه میدهد؟! جز آنست که برای حفظ متحد بعثی اش می خواهد به ترکیه فشار آورد؟!
سیاست بازی گروه‌های تروریستی و حامیانش با این همه نیز پایان نمی یابد. چه فرصتی بهتر از این برای تبلیغ کرد نشین بودن اورمیه و سند سازی برای ادعاهای ارضی گروه‌های تروریستی بر غرب آزربایجان؟ طرفداران گروه‌های تروریستی در اورمیه راهپیمایی می کنند، شخصی مانند مسعود شمس نژاد که عالم وآدم می دانند رابط پ ک ک در اورمیه است راهپیمایی را رهبری می کند و نیروی انتظامی جمهوری اسلامی نه تنها مانع نمی شود بلکه با انواع وسائط از هلی کوپتر گرفته تا موتور سیکلت امنیت آنان را تامین می کند تا احیاناً پان ترکیست‌های! تجزیه طلب! که اکثریت 90 درصدی شهر اورمیه را تشکیل میدهند آنها را اذیت نکنند! پان ترکیست‌هایی! هم که قصد اعتراض دارند با کتک نیروهای ضد شورش مرتفع می شوند و یا حتی با تویوتا زیر گرفته می شوند! رسانه های پان فارس حامی پسر عموهای آریایی نیز فوراً به کار می افتند که کردها در اورمیه راهپیمایی کردند!
آفرین به این انسان دوستی! یک تروریست آنجا مشغول سلاخی انسانهاست، تروریست دیگر اینجا با خون آن بی گناهان مشغول سند سازی برای تراوشات ذهن بیمار خود است! و البته صد آفرین به حامیان مثلاً دمکرات منش و آزادیخواه این تروریست‌ها که انسانیتشان محدود به حدود مغز ناقصشان است!