فعالان اجتماعی، سیاسی و روزنامه‌نگاران در سالروز تولد سعید متین‌پور -روز زندانی سیاسی- با پاسداشت فعالیت‌های حقوق بشری وی، یاد و مقام زندانیان سیاسی را گرامی داشتند.
عصر روز جمعه 28 شهریور 93 گروه‌های مختلف سیاسی و فعالان اجتماعی و فرهنگی با حضور در منزل سعید متین‌پور در زنجان، ضمن بزرگداشت مبارزات و فعالیت‌های وی و همسرش، با تاکید بر مطالبات ایشان، خواستار آزادی سعید و دیگر زندانیان عقیده شدند.
در این دیدار عطیه طاهری همسر سعید متین‌پور با تاکیدبر حمایت همه‌جانبه فعالین و مبارزان راه آزادی از خانواده‌های زندانیان، به بیان شرایط سخت آنان پرداخت و گفت: شاید اگر یاری دوستان نباشد، گذراندن چنین روزهای سختی برای یک فرد امکان‌پذیر نباشد. سعید هفتمین سالی است که در زندان است و ثانیه به ثانیه این هفت سال سختی‌ها و شرایط خاص خودش را داشته که حمایت و همراهی دوستان و فعالان عزیز همواره قوت قلب و تکیه‌گاهی برای من و سعید بوده است. قطعا اگر این دلگرمی‌ نبود، امکان داشت انسان در برهه‌ای از زمان ناامید شده، حتی شده لحظه‌ای توان تداوم راه را نداشته باشد، یا شاید فقط یک آن بایستد که اگر چنین می‌شد احتمال داشت همین توقف سعید را نیز تحت تاثیر قرار دهد. ولی این گونه نشد و این راوامدار همه دوستانی هستیم که این مدت همراهمان بوده‌اند.
وی در ادامه با تشریح آخرین وضعیت همسرش افزود: بیش از یک ماه است که او را به قرنطینه بند هفت منتقل کرده‌اند. همان طور که می‌دانید قرنطینه مکانی بسیار کوچک و موقت برای ورود و خروج زندانیان است. به دلیل تعداد کم اجاق‌ها امکان پخت و پز وجود ندارد و خوردن غذای زندان، ناراحتی معده‌ی سعید را تشدید می‌کند. کمبود سرویس‌های بهداشتی و نبود آب گرم مشکل جدی دیگری است. حشره‌ی ساس نیز همه زندانیان را آزار می‌دهد. اجبار برای پوشیدن لباس زندان هنگام ملاقات نیز آنان را از حق ملاقات خویش محروم کرده است. نامه‌نگاری‌های متعدد زندانیان نیز هیچ تاثیری بر بهبود وضعیت نداشته است.
طاهری با اشاره به ناراحتی کمر و معده سعید متذکر شد:مشکلات جسمی نیز از روز دستگیری تا کنون همواره با سعید بوده است که به دلیل عدم معالجه همچنان وی را آزار می‌دهد.
سپس رضا عباسی فعال اجتماعی با یادآوری روحیه بسیار بالای سعید متین‌پور گفت: طی سه روزی که سعید به مرخصی آمد، مشخص بود که وی تا چه اندازه در سختی و رنج و فشار بوده است. شاید آنان جسم سعید را ناراحت کرده‌اند، ولی روحیه بسیار قوی سعید و تداوم فکر و مبارزات وی، نشان از اراده‌ی قوی وی داشت.
این فعال سابق دانشجویی اظهار کرد: زندان‌ها را برپاکرده‌اند تا عقیده و اعتقاد انسان‌ها را تغییر دهند ولی می‌بینیم که خوشبختانه این فشارها نتیجه نداده است و سعید همانی بود که همه می‌شناختند و استوارتر و سرافرازتر از همیشه نشان داد که شب‌های سیاه ماندگار نیست و سپیدی سحر خواهد آمد.
درادامه برنامه «احد رضایی» از فعالان نهضت آزادی در زنجان با اشاره به دیدارش باسعید متین‌پور در سه روز مرخصی وی ابراز داشت: در روز عید فطر (هفت مرداد93) که بعد از سالیانی چند سعید را دیدیم، علیرغم همه مشکلات و سختی‌ها، روحیه بالا و عزم راسخ وی نشان از این داشت که روش‌های قهری هیچ گاه نتیجه نخواهد داد.
این فعال سیاسی با آرزوی آزادی برای همه زندانیان و موفقیت فعالان و مبارزان راه آزادیگفت: دعا می‌کنم که دست اندرکاران و متولیان این بگیروببندها به درجه‌ای از شعور و فهم برسند که متوجه شوند این گونه روش‌ها هیچ گاه ثمری نخواهد داشت.
رضایی با آرزوی آزادی سعید متین‌پور بیان کرد: امیدوارم سعید آزاد گردد و نقش خویش را درپیگیری مسئولیت‌های اجتماعی که خود باور دارد با قوت ادامه دهد و در این مدت صبر و حوصله و خویشتن‌داری همسرش ستودنی بوده است که همواره یار و همراه سعید بوده است.
سپس«علیرضا اسکندریون» (عضو فدراسیون بین‌المللی روزنامه‌نگاران) با اشاره به لحظه دیدار سعید در بدو ورود به زنجان در مرخصی سه روزه مرداد ماه گفت: وقتی بعد از پنجسال، سعید به مرخصی آمد، شاید خیلی‌ها تصور و انتظار دیگری داشتند. در آن شب تاریخی، در آن لحظه تکرار نشدنی که همه چشم انتظار رسیدنش بودیم، در لحظه‌ای که سعید بعد از پنج سال دوباره قدم به خاک شهرش می‌گذاشت، اتفاقی بزرگ روی داد کهحداقل در زندگی من تاثیر بسیار فراوانی گذاشت.
این روزنامه‌نگار زنجانی در تحسین روحیه بالا و عزم جدی سعید متین‌پور اظهار کرد: آن اتفاق بزرگ چیزی نبود جز روحیه‌ی استوار و پایدار سعید! ما ظاهرا آزاد هستیم و زندگی روزمره خویش را می‌گذرانیم ولی خیلی وقت‌ها افسردگی بر همه چیره می‌شود، ازفعالیت باز می‌مانیم، از سخن گفتن خسته می‌شویم؛ حال آن که این مرد این همه سال باآن شرایط بسیار سخت و طاقت فرسایی که می‌شنویم، چنین با چهره خندان، عزم و اراده وروحیه‌ای بزرگ گام بر خاک زنجان نهاد و تاثیر تاریخی‌اش را گذاشت. من آن روز، تجلی سخن مشهور منسوب به نلسون ماندلا که -وقتی درب زندان باز می‌شود، زندانبان تاریکی می‌بیند و زندانی، آزادی و امید و نور- را در مقابل چشمانم دیدم: و چنین بود سعید! نوری که شهر را فرا گرفت، چشمانمان را روشن ساخت.
محمد فضلی از فعالین ادبی-فرهنگی زنجان نیز صحبت‌های خویش را چنین آغاز نمود: شاید همه فرهنگ‌های اصیل در دنیا چنین سختی‌هایی را تحمل کرده‌اند و ما امروز برای کوچکترین حقوق و خواسته‌هایمان باید هزینه‌های گزافی بپردازیم. حق تحصیل به زبان مادری، حق انتخاب، … روزی خواهد آمد که حال و روز ما در کتاب‌ها خواهد آمد، نمی‌دانم آنروز کسی چنین احوالات سختی را باور خواهد داشت؟ کسی خواهد توانست بپذیرد که امروز مابا چنین سختی‌هایی همراه هستیم؟ آیا آنچه بر ما می‌گذرد را کسی باور خواهد کرد؟
ویدر ترسیم سختی‌های زمان و فضای حاکم ادامه داد: حتی خودمان که در چنین شرایطی زندگیمی‌کنیم، نفس می‌کشیم نیز توان باور واقعیت را نداریم. به راستی چگونه می‌توانیم باورکنیم که بیش از شش سال است سعید در زندان است! نه! نه! باور این بسیار سخت است ولی این واقعیتی است که همه ما آن را زیستیم و دریغا که باید چنین روزهایی را طی کنیم.باید که مبارزه کنیم، باید که تحمل کنیم. بزرگترین هزینه‌ها برای کوچکترین، بدیهی‌ترین و ساده‌ترین حقوق. فضلیبا تاکید بر این که ما همه به نوعی در زندان هستیم، خواسته خویش را رسمیت فرهنگ وهویت ملت عنوان کرد و افزود: ما خواستار رسمیت فرهنگ و هویت خویش هستیم، همین!امیدوارم همه آنانی که این مهم را نمی‌فهمند، متوجه شوند که فرهنگ و هویت ما به رشد و بالندگی فرهنگ آنان نیز کمک خواهد کرد و تفکر ما دوستی و صلح بوده و در کنارهمه فرهنگ‌هاست نه در مقابل آنها.
درادامه تئلناز نعمتی از فعالان فرهنگی زنجان با اشاره به مبارزات و فعالیت‌های سعید و عطیه، ایشان را به ظهور دو سمبل اززنجان تشبیه نمود و گفت: علیرغم همه مشقاتی که بر ملت ما روا داشته می‌شود، با افتخار می‌گویم که دو سمبل از شهرمان برخواسته است: سعید سمبل اخلاق و عطیه سمبل استقامت. این سخن از روی اغراق نیست، یک حقیقت کاملا عیان است و ایمان قلبی من. امروز چه ما اینجا باشیم و چه نباشیم، این دو انسان آن قدر به هدف‌هایشان ایمان دارند که در هر شرایطی راه را طی می‌کنند.
درپایان استاد حسن دمیرچی، استاد موسیقی و فعال ملی آذربایجانی به ایراد سخن پرداخت.وی ضمن تبریک این روز به همه ملت آذربایجان و انسان‌های آزادی‌خواه گفت: 39 سال پیشبرای آذربایجان خوشبختی‌ای روی آورد که فرزندی چون سعید متین‌پور متولد شد.
ایناستاد موسیقی آذربایجانی با بیان این شعر از میرزا علی اکبر صابر «سانما ازدیکجه فلک بیزلری ویرانلیق اولور / اون تمنّاسی ایله بوغدا دَییرمانلیق اولور —چالخالاندیقجا، بولاندیقجا زامان نئهره کیمی/ یاغی یاغ اوسته گئدیر، آیرانی آیرانلیق اولور» گفت: سعید هم سهمی از این شعر دارد. سعید و سعیدها سنگ زیرین آسیاب هستند. همواره در سختی و فشار اما محکم، استوار، ثابت قدم و مقاوم. این مثلیاست که در بین ملت ما وجود دارد و انسان‌های پایدار سنگ زیرین آسیاب (دییرمانین آلتداشی) خوانده می‌شوند.
وی با اشاره به بودجه‌های کلان جهت تغییر فرهنگ و زبان ملت آذربایجان گفت: این تهاجمفرهنگی برای از خودبیگانگی فرهنگی ملت ما، جهت مانقوردسازی ملت ما، با وجود شخصیت‌هاییچون سعید متین‌پور به نتیجه نخواهد رسید.
این فعال باسابقه آذربایجانی که خود سال‌های زیادی در زندان بوده است، با اشاره به خطر تروریسم به ویژه در غرب آذربایجان خاطر نشان کرد: همواره حاکمان، ملت‌های تحت سلطه خود را در مقابل هم قرار می‌دهند و متاسفانه ما می‌بینیم که برخی از برادران ما درغرب آذربایجان اسیر این حیله شده و با وجودی که هر دو از یک چماق کتک می‌خوریم، به جای تلاش برای شکستن چماق، راه را خطا رفته و هر از گاهی حتی از ترور و خشونت حمایت می‌کنند که اگر به هوش نباشیم و آگاه‌سازی نکنیم، خطری بزرگ را در پی خواهد داشت که عواقب آن متوجه همه خواهد بود. ادعای ارضی و توسعه طلبی آنان روز به روزاین خطر را تشدید می‌کند.
وی در ادامه با یادآوری خشک شدن دریاچه اورمیه، آن را محصول بی‌تدبیری یا تعمد دانست و گفت: سال‌هاست که خبرهای متعددی درباره راهکارها و پروژه‌های مختلف جهت جلوگیری از خشک شدن دریاچه اورمیه می‌شنویم، حال آن که حتی یک اقدام عملی کوچک نیز ندیده‌ایم و همین تفکرِ تعمدی بودن و خشکاندن دریاچه اورمیه را تقویت می‌کند. چرا که اگرچنین نبود یک اقدام عملی صورت می‌گرفت که چنین نشده است.
این استاد موسیقی آذربایجانی سپس با گرامیداشت روززندانی سیاسی آذربایجانی؛ وظیفه اهل قلم، شعرا و هنرمندان آذربایجان را به تصویرکشیدن رنج‌ها و مصائب ملت عنوان کرد و گفت: بر همه ما وظیفه است که این همه درد ورنج و ظلم را ببینیم و به تصویر بکشیم و هر کس با زبان هنری و ادبی خویش در انتقال و فهم درد امروز ملت گامی بردارد.
در پایان این دیدار که با موسیقی و شعرخوانی شعرا همراه بود، استاد حسن دمیرچی هنرمند موسیقی آذربایجانی به ارائه هنر تار پرداخت و قطعاتی درباره دریاچه اورمیه، آراز-آراز، اشعاری از سهند و … اجرا نمود.
گفتنی است علیرضا صرافی –روزنامه‌نگار و فعال مدنی- و حسن راشدی – نویسنده و فعال اجتماعی- که به دلیل حضور در مراسم چهلم پروفسور هیئت در باکو، نتوانستند در این مراسم حضور یابند، طی پیام‌های جداگانه‌ای ضمن تاکید بر مطالبات به حق وقانونی ملت آذربایجان، استقامت خانواده متین‌پور را ستوده و تولد وی و مقامزندانیان سیاسی را گرامی داشتند.
خاطر نشان می‌شود سعید متین‌پور متولد 29 شهریور1354 روزنامه‌نگار و فعال حقوق بشر آذربایجانی است که در راستای احقاق حقوق فرهنگی-اجتماعی و ملی ترک‌های ایران فعالیت می‌کند. وی خواستار آزادی و برابری، رسمیتزبان و فرهنگ و هویت ملت ترک و رفع تبعیض‌ها و ظلم‌ها بر ملل غیرفارس ایران است.
با حضور جمعی از فعالین آذربایجانی ،از شهریور 1390،روز تولد سعید متین‌پور به عنوان روز زندانی سیاسی آذربایجان نامگذاری شده است. همه ساله در چنین روزی در شهرهای مختلف آذربایجان، با خانواده‌های زندانیان سیاسی دیدار و گفتگو صورت گرفته و مقام فعالان مدنی و زندانیان گرامی داشته می‌شود.

منبع: سایت سعید متین پور